Thailand: het land van tempels, Boeddha’s, heerlijk eten en Bangkok city

Hello from Thailand,

Hier weer een nieuw verhaal van ons, dit keer vanuit de hoofdstad van Thailand, Bangkok. Met ons gaat het goed hoor, wij zijn nog steeds vrolijk aan het reizen. De vorige keer waren wij gebleven in Lampang. Vanuit dit stadje zijn wij naar Phitsanulok gegaan waar volgens de literatuur het belangrijkste en mooiste Boeddhabeeld van Thailand zou staan. Nu hebben wij al tig Boeddhabeelden gezien, maar voor ons was dit zeker niet de mooiste van allemaal. Daarnaast was dit stadje een prima uitvalbasis om naar het dichtbij gelegen Sukhothai te reizen. Hier ligt namelijk een historisch park waar oude tempels en Boeddhabeelden in staan. Volgens de literatuur is dit in dezelfde periode gebouwd als Angkor Wat en zou het een soortgelijke stijl hebben. Nu moeten wij eerlijk zeggen dat er 1 tempel was die op Angkor Wat leek, maar voor de rest viel dat reuze mee. Ook hebben we heel veel grote en schitterende Boeddhabeelden gezien in het park.

Vervolgens zijn wij vorige week donderdag naar Bangkok afgereisd. Van tevoren hadden wij ons hier erg op verheugd, want er wordt gezegd dat dit een schitterende stad is met alles erop en eraan. Het valt ons niet helemaal tegen en wij genieten ook enorm van deze stad met al zijn pracht en praal, maar Beijing vinden wij toch een mooiere stad. Oké, dat klinkt erg verwend, maar is voor ons wel het geval. Wij bivakkeren tegen het gedeelte aan waar alle backpackers ook zitten. Niet helemaal onze plek, aangezien de meesten hier voor de drank zijn en alleen maar geïnteresseerd in zichzelf zijn. De jeugd van tegenwoordig.... Maar het is het goedkoopste gebied in 'town' en goedkoop daar houden wij wel van!! In de stad zelf is veel te zien: 'tempels, Boeddhabeelden, hele grote markten, China Town en meer dan genoeg eettentjes (Madeleine heeft daar nog steeds moeite mee, haar streven is 1x per dag rijst eten).' En wij hebben niemand minder dan de koningin mogen zien! Ze reed met haar gevolg naar een tempel, een half uur van te voren werd alles afgezet, niemand mocht foto's maken en iedereen moest netjes staan.Wij zijn dus de hele week actief geweest en hebben weer de nodige kilometers afgelegd. Wat voor onze voetjes niet echt fijn is geweest! Natuurlijk waren er weer genoeg tuktuk mannetjes die ons graag naar een ‘big Buddha' wilde brengen voor een ‘paar Bath', maar daar hadden wij geen zin in. Het valt trouwens wel mee met de oplichterij en gedoe met die mannetjes. Het is bij lange na niet India, Vietnam of Cambodja waar ze je helemaal niet met rust laten, maar ja wij zijn al professionele reizigers?! En er zijn er nog genoeg die er wel instinken! Gewoon negeren die mannetjes en lekker door blijven lopen.

Gisteren waren wij nog even naar Chinatown gegaan en naar de Flower Market. Eerst per boot en later natuurlijk lopend. Het is niet alleen gekkenhuis in de stad met het verkeer, maar ook op het water. Er varen heel veel kleine bootjes die voort worden gestuwd door enorme motoren. Toen wij in Chinatown waren, leek het net alsof we terug waren in China zelf. De mensen, de geuren en het eten brachten allerlei mooie herinneringen naar boven. De Flower Market (in een ander deel van de stad) was ook prachtig, helemaal voor Sten (het blijft toch een boerenzoon hé). Je kon er een bos van 100 rozen kopen voor 1 dollar. Kijk dit zijn tenminste prijzen waar je iets mee kunt.

Vanuit Bangkok zullen wijvrijdag naar Pattaya afreizen, waar wij een 10daagse strandvakantie zullen houden (is het streven, maar of Sten dit vol gaat houden, die kan nu al amper 1 minuut rustig in een parkje zitten). Hopelijk werkt het weer een beetje mee, want het is nog steeds regentijd. Daarna gaan wij weer naar Bangkok terug om verder te reizen naar Kanchaniburi om the bridge over the River Kwai te bezoeken. Hier gaan wij even een stukje geschiedenis opsnuiven om vervolgens weer terug te reizen naar Bangkok. Dan zullen wij op 7 juli verder reizen naar Kuala Lumpur, Maleisië, dit keer per vliegtuig. Het is nog de vraag of dit allemaal gaat lukken, want 3 juli zijn er namelijk verkiezingen en wij weten allemaal nog hoe deze vorige keer verliepen.......

Ons volgende blog zal waarschijnlijk vanuit Maleisië komen en daarna nog 1 uit Singapore, de allerlaatste vanuit Azië (dan zitten er alweer 6 maanden op, snik snik)!

Liefs Sten en Madeleine.

Op onze "happy feet" door Thailand.

Lieve allemaal,

Vanuit onze hotelkamer in Lampang, Thailand maar weer eens even een update van alles wat wij in de afgelopen tijd ondernomen hebben. Wij hebben niet stil gezeten en alweer veel dingen gedaan en gezien. Maar laten wij beginnen bij waar wij de vorige keer gebleven zijn. Wij waren toen in alle rust aan het bijkomen in Siwilai bij Jaap en Nattaphong. Tussendoor hebben Jaap en Nattaphong hun rubberplantage laten zien, heeft Sten rijst gepland, zijn wij naar o.a. Udon Thani en Nong Khai geweest (hier hebben wij een heel mooi park (Sala Kaew Ku) mogen bezoeken waar allemaal beelden in staan gericht op het hindoeïsme en boeddhistische geloof), hebben wij een stadje bezocht waar veel zijde verkocht werd en hebben wij een beetje rondgehangen in ons eigen appartementje. Wij kunnen met recht zeggen dat het een heerlijke week was, waarin wij erg verwend zijn. Hier bedanken wij Jaap en Nattaphong dan ook hartelijk voor!!

Natuurlijk moesten wij op een gegeven moment ook weer zelf verder en toen zijn wij met een nachtbus verder gegaan naar Chiang Mai. De nachtbus was goed te doen, niet super veel geslapen, maar veilig en met alle spullen aangekomen in Chiang Mai. In Chiang Mai hebben wij in de stad zelf niet superveel gedaan, behalve veel tempels bezocht. Naast het fotograferen van monniken, markten en straatjes heeft Sten er een nieuwe obsessie bij, namelijk Boeddha's. Dus iedere tempel (hoe klein ook) moet nu worden bekeken om zo geen Boeddha te hoeven missen. Gelukkig hebben wij ook wat andere dingen ondernomen waarvan voor Madeleine toch wel het hoogtepunt was het bezoek aan 'Tiger Kingdom'. Wij hebben mogen knuffelen met kleine, super schattige, tijgertjes en ook nog grotere tijgers mogen aaien. Die grotere waren pas 1 jaar oud, maar die zijn dan ook best al groot. Beetje scary in het begin, maar echt zo ontzettend gaaf. Hebben daar ook foto's laten maken, maar die staan op een cd-rom en wij hebben geen cd-rom lezer dus helaas kunnen wij die nog even niet laten zien. Maar de foto's die wij op de site hebben gezet geven, denken wij, wel een goed beeld van wat wij gezien en gedaan hebben. Ook hebben wij nog een tour gedaan waarbij wij olifant hebben gereden, een lokale stam hebben bezocht,een kleine waterval hebben bekeken en een stuk op een bamboeboot hebben gevaren. Olifant rijden was leuk om te doen, maar een beetje zielig als je ziet hoeveel mensen dit doen en wat de olifant ervoor over moet hebben. Daarnaast was het bamboe raften (vooral voor Madeleine) in het begin eng, maar achteraf gezien eigenlijk vet gaaf. Bungeejumpen hebben wij niet meer gedaan, aangezien de Thaise mensen het niet echt nauw nemen met de veiligheidseisen. Als we naar beneden willen vallen, dan doen wij dat in Nieuw- Zeeland wel.

Toen zijn wij verder gegaan naar Chiang Rai. Sten had een goede busmaatschappij op het internet gevonden (Green Bus) die ook in het echt goed was. Goede, airconditioned bussen waar wij een flesje water en koekjes tijdens onze reis bij kregen. Very, very nice. Daar kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen! Ons doel in Chiang Rai was om een dag naar de Golden Triangle (3-landenpunt van Myanmar, Laos en Thailand) te gaan. Dit alles viel bijna in het water toen Sten bedacht van de trap te vallen. Maar gelukkig alleen wat pijntjes en niks gebroken of open of dergelijke. Dus zijn wij de volgende dag met een lokale bus (niet achterin gaan zitten, want die plaatsen zijn gereserveerd voor monniken!!!) en na veel zoeken met een minibus / tuktuk (bij andere minbussen of tuktuk moesten wij 200 Baht p.p. betalen om er alleen nog maar heen te komen!! Bij degene met wie wij zijn gegaan maar 20 p.p. Het verschil in oplichting lijkt ons duidelijk) naar het daadwerkelijke 3-landenpunt gegaan waar een grote Boeddha op ons zat te wachten. Deze trip was dan ook zeer zeker de moeite waard. Voor Sten kwam er ook nog eens bij dat er vlak bij ons hotel een markt zat waar in de vroege ochtend monniken (kon hij lekker zijn obsessie bevredigen) kwamen om eten en drinken te halen die zij krijgen van de mensen die daar waren. Voor Sten dus het moment om foto's te schieten. Hij is hier dus ook 2 keer extra vroeg zijn bed voor uit gegaan! Maar, ja wie wat wil, moet er ook was voor over hebben! (Nee, Madeleine niet, die vond 1 keer meer dan zat!)

Wij hebben trouwens over het weer weinig te klagen. Ook al zitten wij in de regentijd, veel regen hebben wij nog niet gehad. Op een stortbui (die niet meer ophield) in Chiang Mai na dan. Toen hebben wij dus even moeten rennen door de straten naar ons guesthouse, om alsnog zeiknat daar aan te komen. Dat had dus niet erg veel nut. Maar nu zitten wij dus alweer in Lampang. Het volgende stadje op onze weg naar Bangkok. Hier is eigenlijk niets tot weinig te doen (behalve tempels bekijken), maar is even een tussenstop, voordat wij verder gaan naar Phitsanulok en Sukhothai. Zoals jullie kunnen lezen, vermaken wij ons dus nog prima en hebben wij ook genoeg te doen, dus tot de volgende blog maar weer!!

Liefs Sten en Madeleine

Van de Laotiaanse kippen door naar de Thaise baht.

Hoi lezers,

Hoe is het met iedereen back home? Bij ons nog steeds alles prima in orde hoor op de kleine ruzietjes na. Momenteel zitten wij alweer in het 7de land van onze reis, Thailand! Wij zijn even (10 dagen) op familiebezoek bij ome Jaap en Nattaphong op het Thaise platteland (Sten zijn oom) en dat bevalt ons prima (op de agressieve muggen na dan). Het eerste wat wij deden was het leeghalen van de backpacks en het wassen van de muffe kleren (de wasmachine is er nog moe van). Normaal wassen wij de kleren in de douche en in de gootsteen van onze hotelkamer, dus echt schoon wordt het nooit. Het is heerlijk om een backpacker te zijn!

Afgelopen vrijdag (20 mei) zijn wij van Vientiane (Laos) naar Nongkhai (Thailand) gereisd. Wij hebben iets meer dan 2 weken in Laos doorgebracht waarvan de laatste week in de hoofdstad, Vientiane. Tussen Vientiane en Pakse zijn wij nog in Savannekhet geweest waar wij onze visum voor Thailand hadden geregeld. En hele grote kakkerlakken uit onze kamer hebben moeten weg jagen. Iedere dag weer minimaal een stuk of 2!! Dat vond vooral Madeleine erg fijn. Maar, ja dat is de prijs die je betaald als je een goedkope kamer wil hebben....Vanuit daar zijn wij met de bus naar de hoofdstad gegaan. Het blijft altijd bijzonder om met een lokale bus te reizen, want er gebeuren altijd leuke dingen. Dit keer kwamen er vrouwtjes met gebarbecuede kippetjes de bus in om deze te verkopen. Ja, vroeg in de ochtend eten de mensen gewoon rijst met kip.................. Ook mochten de extra passagiers op een klein stoeltje in het gangpad van de bus plaatsnemen. Toen wij in Vientiane op het busstation (ver, ver van het centrum, typisch iets in Laos) aankwamen werden wij weer ontvangen door een aantal tuktuk drivers. Ook dit keer negeerden wij ze weer (vanwege de idioot hoge prijzen) en liepen wij weg van het busstation. Wat wij toen nog niet wisten werd het volgende het hoogtepunt van onze reis in Azië: "Er werd ons zomaar, zonder enige voorwaarden een lift aangeboden naar het centrum van de stad!" Wij waren eerst sceptisch (dat wordt je wel na 4 maanden te reizen in Azië, je vertrouwt niemand meer) maar al snel zaten wij heerlijk lachend en genietend in de achterbak van een pick-up. De stad zelf is niet zo heel groot en daardoor erg relaxed zoals heel Laos. Die week hebben wij rustig aangedaan ook omdat het momenteel regentijd is: "beetje internetten, tv kijken, ijsjes eten, shakes drinken en tempels bekijken." Er waren nog plannen om naar het noorden van Laos te gaan, maar omdat de busprijzen zo belachelijk hoog waren, hebben wij hier van afgezien. Dat geld kunnen wij weer gebruiken om in Thailand te gaan bungeejumpen (samen, want alleen durft Sten niet), olifant te rijden en om tijgers te knuffelen. Niet verkeerd dachten wij zelf.

Het plan is om anderhalve maand in Thailand door te brengen, zodat wij rond 4 juli in Maleisië zijn. Dan hebben wij nog een week om naar Singapore te gaan, waar vandaan wij op 11 juli naar Australië zullen vliegen. Dan gaan wij straks nog even de rubberplantage van mijn oom bekijken en dan eten wij vanavond hutspot! Ja, de uien, wortelen en aardappels lagen naast elkaar in de supermarkt en dan is de combinatie snel gemaakt door ons Hollanders. Nou tot horens en blijf ons volgen!!

LiefsSten en Madeleine.

Amazing Angkor Wat and relaxing Lao!!

Lieve allemaal,

Bij deze maar weer even een update van onze wereldreis. Inmiddels zitten wij alweer 4 dagen in het zonnige en warme Laos. En nog even (10 mei) dan hebben wij er 4 maanden reizen op zitten. Tijd vliegt echt voorbij. Maar eerst maar even verder met waar wij gebleven waren in Cambodja.

Vanuit ons lekkere weekje strand zijn wij doorgegaan naar Battambang. Wat wij daar gingen doen, weten wij zelf ook niet meer helemaal, want echt veel te doen was er niet. Ook was het eigenlijk veel te warm om een rondje in de omgeving te gaan fietsen en wat van de natuur te zien. Maar als echte "die hards" lieten wij ons natuurlijk niet tegen houden en zijn wij letterlijk door zon, storm en regen een rondje gaan fietsen. Toen kwamen wij er ook achter hoe warm het eigenlijk was, want toen het ging spoelen van de regen kwam het stoom van de grond af. Toen maar besloten snel verder te gaan naar Siem Reap. Natuurlijk gingen wij daarheen om de tempels van Angkor Wat te bezoeken. Waar wij 2 dagen aan hebben besteed. En natuurlijk, jullie kunnen het raden, op de fiets, ditmaal onder het genot van bloed, heel veel zweet en tranen. Al was dit veel beter te doen, aangezien het in een bosrijk gebied was. Per dag hebben wij ongeveer 20 á 30 kilometer op de fiets gezeten. Goed voor de conditie, die zo mooi op peil blijft! Angkor Wat was zeer zeker de moeite waard. Hebben heel veel mooie tempels gezien en ook met bewondering gekeken naar de manier hoe dit in het verre verleden gebouwd is. Maar de foto's zeggen genoeg. Nou wilden wij eigenlijk nog een dagje bijkomen in Siem Reap en dan doorgaan naar Laos, maar in ons fijne hostel waren helaas geen kamers meer voor de nacht erna (wij waren wat laat met bijboeken) dus besloten de volgende dag door te gaan naar Laos.

Cambodja is een mooi en goedkoop land, met veel bezienswaardige zaken. Iedereen die hierheen gaat, vinden wij, moet naast de tempels van Angkor Wat ook de "Killing Fields" en het S-21 museum bezoeken. Dat is een groot gedeelte van de geschiedenis van Cambodja en zeer indrukwekkend om te zien en ook zeer leerzaam. Dan ga je nog wel eens nadenken over hoe goed wij het eigenlijk hebben! De mensen in Cambodja zijn verschillend. Wij hebben hele aardige mensen meegemaakt, maar ook hele vervelende die je alleen maar willen oplichten (vooral de TukTuk meneertjes). Leer je gaandeweg ook mee om te gaan (negeren, nee schudden of gewoon als je ze helemaal zat bent lekker in het Nederlands beetje uitschelden). En dan nu alweer in het droge, warme, zuidelijk deel van Laos. Waar meer rust en een "take it easy" sfeer hangt. Niet veel gepush van dat wij dingen moeten kopen of aangestaard worden, omdat je blank bent. Wij zijn begonnen bij de zogenoemde 4000 eilanden. Het eilandje waar wij op zaten heet Don Det. Daar hebben wij (naast niks gedaan en gehangen in een hangmat) een tochtje in een bootje gemaakt om de zeldzame Irrawaddy dolfijnen te spotten. En dat is gelukt!! Hebben er heel veel gezien, heel veel foto's gemaakt, maar................... helaas zijn deze beestjes heel snel en hebben wij een kont, een vin of helemaal niks op de foto. Helaas, maar wij hebben ze gezien en het was zeker weten ook de moeite waard. Toen daarna nog even naar een kleine waterval geweest en toen weer lekker terug gegaan om te rusten. Tussen het rusten door lekker genoten van de noodles (Sten), pannenkoeken (Sten) en het vangen van mango's (Sten). Bij ons guesthouse bleek een mango tree te staan waar 's avonds veel mango's uitvielen. Op deze boom kwamen heel veel kinderen af en zo ook Sten. Tussen de kinderen door heeft hij er ook wat weten te vangen en deze zijn echt heerlijk! En oké Sten heeft een meisje er ook eentje gegeven, want tussen alle jongetjes door kreeg zij er geen eentje te pakken. Was erg leuk en de kinderen vonden het geweldig dat Sten mee deed, waren nog meer vastberaden om van hem te winnen. En vandaag alweer doorgegaan naar Pakse. Zijn net aangekomen en gaan nu maar eens bekijken wat wij hier gaan doen en hoe wij onze reis in Laos verder gaan voortzetten. Gaan hier 2 weken besteden hebben wij besloten, omdat wij meer tijd in Thailand willen doorbrengen. Tot slot wensen wij alle moeders een fijne Moederdag toe!! En onze eigen moeders natuurlijk in het speciaal!!

Liefs Sten en Madeleine

ps. foto's zijn gelukt te plaatsen, beschrijvingen volgen nog. Internet is hier namelijk niet optimaal!!

Zon, zee en strand met een stukje geschiedenis.

Beste allemaal,

hierbij maar weer eens een verhaal vanuit het zonnige Cambodja, vanaf ons balkon aan het strand in Sihanoukville. Ons vorige verhaal was nog uit Vietnam, maar wij zitten nu inmiddels al weer ruim een week in Cambodja. Het is hier warmer dan in Vietnam, maar nog steeds goed te doen. Wij zijn vorige week maandag met de bus naar Phnom Penh gegaan. Dit verliep allemaal voorspoedig en ook onze visums waren redelijk snel geregeld. Dat was al weer een opluchting. In Phnom Penh zijn wij iets langer gebleven dan de bedoeling was, maar dit kwam, omdat wij alvast onze visums hadden geregeld voor Laos. Die zijn dus ook al binnen! In Phnom Penh zijn de voornamelijkste zaken die wij hebben gedaan het bezoeken van het S-21 museum en 'The Killing Fields.' Oké wij hadden wel eens wat over de Rode Khmer gehoord (Sten iets meer dan Madeleine), maar de gruwelijkheden die zij hier hebben begaan zijn echt onbeschrijflijk. De foto's die wij op de site hebben gezet zijn niks in vergelijking met de foto's die wij in het museum hebben gezien of het gevoel dat je krijgt als je over de 'Killing Fields' loopt en in de massagraven nog botten en kleren ziet liggen. Zeer indrukwekkend en ook ongelooflijk dat de mensheid tot zulke gruwelijke zaken in staat is. Tijdens deze tripjes zijn wij ook weer tegen onze Ierse vrienden aangelopen en hebben wij ook met hen een dagje doorgebracht. Op donderdag zijn wij doorgegaan naar Sihanoukville, voor Madeleine haar eindelijk dan zo lang verwachte week op het strand.

Bij aankomst eerst een TukTuk genomen naar ons hotel. Alleen deze had connecties met anderen en bij ons hotel kwamen wij dus niet aan. En zowel de chauffeur als de mensen bij dat hotel konden ons hotel zeker weten niet. Nadat hij ons eerst weer naar een ander hotel had gebracht zijn wij er zelf maar even achteraan gegaan en bleek ons hotel wonderbaarlijk toch echt te bestaan. Wat voor ons zeer verrassend as, maar niet heus, Het nadeel was dat wij klaar waren met de TukTuk meneer en dus besloten te lopen in de warmte met onze backpacks achterop. Ondertussen passeerden wij nog het andere hotel waar de TukTuk ons in wilde hebben en deze meneer bood ons weer een kamer aan. Alleen toen zagen wij een meter verderop ons hotel. Toen heeft Madeleine deze meneer even haarfijn uitgelegd niet in een hotel te gaan slapen waar zij een minuut geleden ons hotel niet konden, terwijl dat een meter verderop zat. Kijk dat je wordt opgelicht, dat weten wij inmiddels, maar op een gegeven moment ben je dat soort zaken even zat, helemaal als het warm is, je moe bent en een stukje in de hitte hebt gelopen. Deze meneer hield daarna overigens wel gelijk zijn mond.

Maar dus neergeploft in ons hotel en gelijk even naar het strand gegaan. De tweede dag gelijk even lekker wat verbranding opgelopen. Dus daarna heeft Madeleine maar even met een T-shirtje aangelopen aangezien zij geen eens meer kon liggen op haar rug. De rest van de dagen wel doorgebracht op het strand, even wat lunchen, rusten in hotel, weer naar het strand en dan ook maar even wat eten in de avond ( pfff zwaar leven hoor...). En wij hebben een Russisch tentje ontdekt waar zij geweldig, lekkere tomatensoep hebben. Daar zijn wij nu dus vaste klant. Mmmmmmm, heerlijk bijna net zo als thuis, maar niet helemaal, wat ook goed is, want wij zitten natuurlijk in Cambodja. Wij gaan nog even genieten van het strand hier in Sihanoukville en dan donderdag door naar Battambang. Tweede stad van Cambodja en met meer platteland in de omgeving. Als het niet te warm is gaan wij daar even rondfietsen. Daarna door naar Siem Raep voor de Angkor Wat tempels, één van de zeven wereldwonderen. En begin mei maar weer door naar Laos. Ach, wat is het leven toch vervelend, als je genietmet volle teugen!

Liefs Sten en Madeleine

Tam biet Vietnam!

Hallo iedereen!

Hier weer een update vanuit het verre Vietnam! Dit is ons tweede en alweer hetlaatste verhaal vanuit het warme Vietnam. Momenteel zitten we in Can Tho, een stadje langs de Mekong Delta. Het is nu zo'n 36 graden en helaas doet de airco het even niet op onze kamer, maar de ventilator gelukkig nog wel.

De afgelopen week zijn wij per bus vanuit Hoi An naar Dalat gereisd. Je moet weten dat Dalat op 1500 meter hoogte ligt en dat wij dus de nodige heuvels op en af zijn gegaan. Helaas troffen wij het dit keer niet met de buschauffeur, want hij reed als een dwaas de heuvels af! Het was zelfs zo erg dat de bus bijna op zijn kant belandde, nadat de chauffeur het weer niet eens nodig vond om voor de bocht af te remmen. Gelukkig duurde deze dol dwaze rit maar 4 uurtjes en kwamen wij veilig aan in Dalat. De stad zelf is niet zo boeiend, maar daar buiten wel, want het is zeg maar het Westland van Vietnam. Overal staan kassen en er worden volop groenten, fruiten bloemen geteeld. Vanuit Dalat zijn wij naar Ho Chi Minh City(Saigon)gegaan en gelukkig hadden wij nu wel een 'betere' buschauffeur. HCMC is een veel moderne stad dan Hanoi enis ook groter opgezet waardoor het minder druk lijkt in de straten.

In HCMC zijn we eerst wat kleren gaan kopen op de lokale markt. Zo kon Madeleine eindelijk weer eens wat aan haar verslaving doen! Het kopen van kleren is een hele sport, want je moet goed kunnen afdingen (wat voor ons geen probleem is). Na het kopen van sandalen, t-shirts, jurkjes en andere zaken zijn wij naar het park gegaan en hebben wij daar een heerlijk ijsje gegeten.

De volgende dag zijn wij naar het War Remnants Museum gegaan waar het nodige van de Vietnam oorlog is tentoongesteld. Zo kun je er diverse tanks, vliegtuigen en ander wapentuig zien. Ookworden er vele foto's tentoongesteld en juist deze foto's maken het de moeite waard om naar het museum te gaan. Het zijn voornamelijk de gruwelijke foto's die een grote impact op iedereen maken. Daarnaast hebben wij ook de Cu Chi Tunnels bezocht. De oppervlakte vanhet tunnelcomplex bedraagt tegenwoordig ruim 200 kilometer en stammen deelsuit de tijd toen de FransenVietnam probeerden te veroveren. In de Vietnam oorlogis dit complex verder uitgebreid en speelde het een belangrijke rol in de strijd tegen de Amerikanen. Stenheeft nog even 100 meter door de tunnelgekropen en het was er pittig warm, benauwd en donker.

Vanuit HCMC zijn wij afgelopen woensdag naar de Mekong Delta gegaan. Aangezien wij geen zin hadden in een georganiseerde tour zijn wij zelf maar op pad gegaan en hebben wij besloten om naar Can Tho te gaan. Dit stadje is populair vanwege de drijvende markten op de zijtakken van de Mekong Delta. Dezelfde dag hebben wij samen met 2 anderen een bootje voor de volgende dag geboekt om de markten van dichtbij te zien. De volgende dag zaten wij om half 6 's ochtends al op het water om de zonsopgang mee te maken. In een klein houten bootje gingen wij naar de markten en eerlijk gezegd was dat een hele beleving. Overal bootjes/boten om je heen die groenten en fruit verkopen aan de mensen op het water.

Wij zouden vandaag nog een fietstochtje maken, maar omdat het toch wel vrij warm is, hebben wij daar maar van afgezien. Nu kijken wij een beetje tv en eten wat ijsjes en genieten wij van onze laatste momenten in Vietnam. Morgen gaan wij weer terug naar HCMC, waar wij maandag per bus (goedkoper dan boot)naar het nog iets warmerePhnom Penh (Cambodja) zullen reizen. Onze tijd zit er alweer op in Vietnam en eerlijk gezegd viel het iets tegen, maar is het zeker een interessant land om naar toe te gaan.

Dus tam biet (tot ziens) en see you in Cambodia!!

Liefs Sten en Madeleine

Vietnam, good morning shorts and bikini!

Goedemorgen mensen,

Hoest nu? Hier ( Hoi an) gaat alles goed, alleen zijn wij lichtelijk verbrand na ons eerste dagje strand in 3 maanden. Het werd weer eens tijd voor een verhaal vonden wij, helemaal nu wij aan een nieuw avontuur zijn begonnen in het warme Vietnam. Momenteel zitten wij al iets meer dan een week in het communistiche landje en hebben wij al vele dingen gezien en gedaan. Tsja Vietnam is duidelijk geen China en daarom vinden wij het hier nog een beetje tegenvallen eerlijk gezegd. Onze busreis vanuit Nanning naar Hanoi verliep vlekkeloos ook ondervonden wij geen problemen bij de grensovergang. Toen wij Vietnam binnen kwamen viel het ons meteen op hoeveel rijst er wordt verbouwd. Ook vielen de communistische uitingen op (de vlaggen), vooral in het noorden van Vietnam. Daarnaast zijn de huizen erg kleurrijk en dragen vooral de vrouwen van die leuke hoedjes. In Hanoi aangekomen werden we natuurlijk meteen weer 'lastig gevallen' door mannetjes die ons een taxi wilde aansmeren. Uiteindelijk hebben wij wel een taxi genomen, want het was toch iets verder wandelen naar ons hotel dan vooraf gedacht. Natuurlijk werden wij bij een ander hotel gedropt, maar gelukkig was ons echte hotel niet zo ver lopen meer. Wij verbleven 3 nachten in Little Hanoi Hotel en dat was/is echt een super hotel! Redelijk goedkope kamer (China is echter goedkoper) met gratis ontbijt en koffie en thee. Hanoi zelf is gewoon een grote drukke stad, met veel teveel toeristen, scooters, brommers en motors!

Vanuit Hanoi zijn wij naar Halong bay gegaan. Hier zijn wij 2 dagen geweest en hebben wij de nacht doorgebracht op een oud houten bootje. Gelukkig zijn wij niet gezonken! Halong bay is een soort van Yangshuo in China, erg toeristisch en vol met karstgebergte. De trip was zeker de moeite waard en tot nu toe wel 1 van onze hoogtepunten van de reis.Vanuit Hanoi zijn wij met de bus naar Hue gegaan. Het boeken van een busticket is een hele opgave, omdat er vele kantoortjes zijn die nep buskaarten verkopen. Gelukkig hadden wij het juiste kantoortje (Sinhcafe voorheen nu Sihn Tourist) gevonden en voor maar $39 p.p. reizen wij nu met een prima bus van Hanoi naar Saigon. Het is een open busticket en dat houdt in dat je een maand de tijd hebt om Vietnam door te reizen. Hue ligt op de grens tussen noord en zuid Vietnam en het was een belangerijke plaats in de Vietnam oorlog. Hier en daar zie je in de stad nog de restanten van de oorlog. In Hue hebben wij 2 nachten doorgebracht in een vochtige hotelkamer, wederom met gratis ontbijt. Overdag zijn wij gaan fietsen en hebben wij eindelijk iets van het rurale Vietnam gezien. Helaas geen vrouwtjes die de rijst aan het planten waren, zoals we op de heenweg naar Hanoi gezien hadden, maar wel vele andere dingen. Vanuit Hue zijn wij afgelopen zaterdag naar Hoi an gegaan. Nadat wij een discussie hadden in het hotel over de rekening die wij moesten betalen. Waren wonderbaarlijk kopjes koffie bij opgezet die wij niet besteld hadden.. Na een discussie over het wel of niet bestellen, het zielige verhaal van de receptioniste dat zij dan dit moest gaan betalen het geld voor de kamers neergelegd en het hotel verlaten. Wij laten ons natuurlijk niks aansmeren!! Momenteel zitten wij dus in Hoi an, in een prima hotel en het is redelijk warm, een graadje of 28! Hoi an is een klein stadje wat vol zit met kleding en schoenenzaakjes waar je je eigen kleding en schoenen kunt laten maken. Hier hebben wij natuurlijk geen behoefte aan en daarom is hier verder ook niet zoveel te doen, op 1 ding na. Hoi An ligt namelijk aan de kust en daarom komen hier heel veel toeristen! Gisteren zijn wij ook naar het strand geweest, op de fiets, en hebben wij eindelijk op het strand kunnen liggen. De gevolgen zijn goed zichtbaar, want sommige delen van ons lichaam zijn een beetje verbrand, zoals verwacht. Ja, wij hadden ons wel ingesmeerd hoor, maar toch.

Morgen gaan wij naar Dalat, dat ligt iets meer op hoogte en zeker niet minder warm! Aan het eind van deze week zullen wij al in HCMC (Saigon) zitten waar wij dan nog een weekje in de omgeving zullen doorbrengen. Het idee is om naar de Mekong delta te gaan en daar een scooter te huren om zo het platteland te gaan verkennen. Momenteel is het ruim boven de 30 graden in Saigon dus waarschijnlijk wordt het meer relaxen dan actief dingen doen. Nou het verhaal is al erg lang en daarom gaan wij zo maar even een verse fruit shake en een stokbroodje (het enige positieve van de Fransen in Vietnam) halen. Vanavond maar weer even een biertje halen voor 30 cent en gratis cocktails bij het hotel (oké vruchtensap met heel veel rum), want het is dan tenslotte weer happy hour! De foto's volgen dit keer iets later dan normaal, internet is hier niet optimaal!! Groetjes uit Vietnam!

Ons laatste verhaal vanuit het wonderbaarlijke China!

Goedemorgen allemaal,

Hoe is het in het lenteachtige Nederland? Hier in China, Nanning gaat alles goed. Eerst maar even wat wereldnieuws bespreken, want we zijn goed op de hoogte van alle gebeurtenissen in de wereld. Natuurlijk vonden wij ookde aardbeving/tsunami in Japan verschrikkelijk, dan staat de wereldreis ook wel even stil als je zoiets hoort. Wij hebben er verder niets van gemerkt hoor, omdat China een vreselijk groot land is.

Dan het andere wereldnieuws, de aanval van het Westen op Libië. Hier zullenwij maar niet te veel woorden aan vuil maken, maar het slaat natuurlijk weer helemaal nergens op. Zie hier de politieke willekeur van de westerse landen. Wat is de overeenkomst tussen Irak, Afghanistan en Libië?

Maar goed weer terug naar onze reis in China. De laatste week zijn wij eerst van Dali naar Guilin gereisd (duurde 26 uur)en vanuit daar zijn wij met de bus naar Yangshuo gegaan. Wij hebben eerst 4 dagen in Guilin gezeten vanwege het regenachtige weer, het leek net Nederland! Uiteindelijk hebben wij toch maar besloten om naar Yangshuo te gaan en achteraf was dit de beste keuze die we tot nu toe gemaakt hebben. Blijkbaar waren de goden ons gunstig gestemd, want het weekend dat wij er waren, scheen het zonnetje lekker op ons bleke huidje. Wij hebben daar een tandem gehuurd en hebben die dag door het landelijk gebied van Yangshuo gefietst (zie de foto's). Natuurlijk kwamen wij weer vele Chinezen tegen die ook lekker aan het fietsen waren. De nodige blikken werden weer gewisseld, Madeleine is daar wel een beetje klaar mee hoor, dat gestaar. Lijken wel de 'rich and famous'! Maar, ja wat wil je met onze prachtige blauw/groene ogen en goudblonde haren........ Op onze laaste dag wilden wij ook nog even op een bamboo bootje varen, maar het weer was helaas te slecht.

Momenteel zitten wij al een paar dagen in Nanning. Dit is gewoon weer eentypische grijzeChineze stad, die volop in ontwikkeling is. Het enige wat wij hier doen is het regelen van en het wachten oponze Vietnamese visums. Morgen (de 26ste) gaan wij met de bus naar Hanoi, Vietnam! Hier hebben wij echt heel veel zin in, alleen het weer werkt nog niet helemaal mee. In Vietnam zullen wij ongeveer 3 weken blijven enéén van onze plannen wasom een motor te huren/kopen (Sten zijn geweldige idee!!) om daarmee van noord naar zuid Vietnam te gaan. Maar aangezien wij beide geen motorrijervarng hebben, is dat idee van tafel. Het zal nu de bus wel worden of iets dergelijks.

Wij vonden China echt een geweldig land! (Madeleine vondde menseniets minder geweldig). Voor een backpacker zijn echt alle voorzieningen aanwezig: 'De hostels zijn erg goedkoop (de dorm kamers)en voorzien van alle gemakken (niet allemaal in de kamer zelf natuurlijk), reizen met de trein en de busis prima te doen op een paar vervelende Chinzen na. Het eten in China is ook prima, maar wel erg heet ten opzichte van wat wij gewend zijn, ook lijken de supermarkten op die van ons, verder vind je in iedere grote stad een MC Donalds, KFC eneen Pizzahut!'

Alvast een prettig weekend en tot ziens in Vietnam!

Liefs Sten en Madeleine

PS: Madeleine moet nog even opmerken dat wij nu voor 3 nachten in een tweepersoonskamer slapen. And she is loving it!!! Eindelijk weer eens een beetje privacy!! Jippie!!