Hallo mensen,

Hoe is het ermee? Wij hebben momenteel onze eerste week er alweer opzitten in Peru en het is ons zeker niet slecht bevallen. De overgang van Nieuw- Zeeland is wel erg groot, want opeens worden wij weer als wandelende pinautomaten gezien. Peru doet ons erg aan Azië denken, Nepal in het bijzonder, met al het verkeer, de mensen, de vervuiling en de armoede. Je moet weer goed opletten als je met je camera de straat opgaat. Eigenlijk voelen wij ons hier wel thuis, mits de grote hoogte waar wij momenteel mee te maken hebben. Momenteel zitten wij alweer 3 dagen in Cuzco waar de hoogte 3400 meter bedraagt. Het is dus wel een beetje afzien hier. Het Spaans hebben wij nog niet echt onder de knie, maar het begint te komen hoor.

Ons avontuur begon in Lima waar wij 2 dagen in een leuk hostel hebben gezeten. Wij hebben daar niet heel veel gedaan, want wij moesten eerst van die jetlag zien af te komen. De volgende dag zijn wij het historisch centrum ingegaan en hebben wij een aantal fraaie gebouwen gezien. Lima deed ons erg aan Spanje denken, wat natuurlijk ook logisch is en dat voelde vertrouwd. De dag erop zijn wij met een zeer luxe bus doorgegaan naar Ica wat vooral populair is voor het nabij gelegen Huacachina. Dit plaatsje ligt aan een oase tussen de duinen waar je heerlijk kunt sandboarden. Dat wij met een zeer luxe bus reizen is, vanwege het feit dat onze veiligheid voorop staat. Ook nemen wij nu taxi's naar onze hostels, want het is niet echt fijn lopen met de backpacks op deze hoogte. Ook mogen wij onszelf wel eens verwennen met een luxe bus of taxi vonden wij eigenlijk. Die dag gingen wij dus in een buggy over de duinen crossen en gingen wij sandboarden. Het was echt super gaaf om als onervaren boarder van die steile duinen naar beneden te gaan. Gelukkig niets gebroken, maar wel een aantal keren zand gehapt. Vanuit Ica zijn wij met een nachtbus naar Arequipa gereden wat bekend staat om de nabij gelegen Colca Canyon en de 3 reusachtige vulkanen van ruim 5000 meter hoogte. Het plan was om een trekking te gaan doen in de Canyon waar wij de grens van ruim 4000 meter zouden passeren. Deze trekking hebben wij maar overgeslagen, want wij zouden al een trekking naar Machu Picchu doen en twee trekkingen is een beetje te veel van het goede. Nu had Sten het nog in zijn hoofd gehaald om een vulkaan te gaan beklimmen van 6000 meter hoogte, maar gelukkig bleef het maar bij een idee.

Momenteel zitten wij dus in Cuzco waar het toch wel erg hoog is. Deze hoogte heeft al één slachtoffer onder ons geëist en zij ligt nu uitgeput door hoogteziekte in bed. Het lijkt net of je de hele dag met een katerig gevoel rondloopt en dat terwijl wij toch echt niet van die alcoholisten zijn. Wij drinken dus de hele dag coca thee om van dat katerige gevoel af te komen en om onze hartslag onder controle te houden, want die is echt weet niet hoe hoog. Daarnaast zit Madeleine nog aan de zuurstof, want anders krijgt ze het te benauwd. Ook worden de nodige pillen geslikt en eten wij veel chocolade en andere zoetige dingen. Wij doen de hele dag lekker rustig aan (zo rustig hebben wij het tijdens onze reis nog niet gehad) en lopen af en toe een beetje door het centrum van Cuzco, waar je om de 10 meter de vraag krijgt of je een massage wilt. Gisteren hebben wij nog een leuke lokale markt bezocht waar Sten zich helemaal kon uitleven met de camera. Hij was weer helemaal in zijn nopjes. Een markt vertelt zoveel over het dagelijks leven van een dorp/stad en dat maakt al het reizen zoveel leuker en interessanter.

Ook waren wij druk bezig met het regelen van een 5 daagse trekking naar Machu Picchu. Deze is inmiddels geboekt, maar alleen Sten zal morgen deze trekking gaan doen, want Madeleine vindt het vooruitzicht van 4800 meter niet echt een fijne aangezien zij nu al erg veel last heeft van hoogteziekte en bang is dat het niet echt goed zal gaan tijdens die trekking. Zij zal misschien later met de bus en trein naar Machu Picchu reizen, want zo'n wereldwonder moet je gewoon met eigen ogen zien. Het zal dus de eerste keer worden in deze reis dat wij elkaar alleen achter zullen laten. Ook dit hoort bij ons avontuur, al hadden wij dit ons anders voorgesteld. Maar er zal goed voor haar gezorgd worden hoor, dus het komt helemaal goed. Hoe dit allemaal zal aflopen lezen jullie in het volgende blog!

Liefs Sten en Madeleine